یادت بخیر خاتون قصه های من...

 

چگونه گویمت سلام

خاتون قصه های من

مادربزرگ مهربون

رفیق غصه های من

چگونه گویمت سلام

که پر زغصه و غمم

پرم ز بغض و عاطفه

غریق اشک و ماتمم

در این شبای بی کسی، تنهایی و دلواپسی

طنین مهربانیت نشسته در خیال من

نشسته در گوشه ی دل

حک شده در نگاه من

چگونه باورم شود

خاتون خوب و خوش زبون

مادربزرگ مهربون

با کوهی از سکوت و درد

در یه شب تاریک و سرد

وداع نمودی باهامون

اما بدون مسافر خسته من

یه دنیا حرف و خاطره

به جا گذاشتی برامون

مه گل مه جبین ما

مادر بزرگ پیرما

تو رفته ای زپیش ما

ساده بگم

جات خالیه، عزیز ما

مادر بزرگ لحظه ها

اگر توی ثانیه ها

عادی بشه نبودنت

بهتر بگم

لحظه هامون غریبه شن با بودنت

عطر وجود بودنت

نگاه نافذت به ما

سرزدن دم به دمت

تماس های پیاپی و

خندیدنت

چادر نماز گل گلیت

سجاده ترمه ی تو، مهر گلیت

تسبیح تربت آقا

ارادت خاصه ی تو

به نذر بی بی فاطمه (س)

شعله شمع یاد توست

روشنگر خیال ما

بدرقه رفتن توست

خرما و خیرات و دعا

خاتون خوش لباس خوش نشین من

یادت بخیر، یادت بخیر، یادت بخیر .... 

رها - بیست و هفتم تیرماه ۱۳۹۱

...